Ik ben Berk

15/12/2019 - Zael, Meppel
Tijd: 15:00 - 17:00

Zael organiseert van 30 november 2019 tot en met 12 januari 2020 de tentoonstelling “Ik ben berk” van kunstenares Willy-Anne van Gool (1948) uit Koekange. Zij is van kind tot verpleegster, van moeder en echtgenote in de loop van de jaren bevrijd tot zichzelf als kunstenares. Zij toont een aantal schilderijen over de sierlijke en geneeskrachtige berk en het proces van haar persoonlijke ontwikkeling. Daarin kwam zij in aanraking met het sjamanisme waarover zij op een heel praktische en nuchtere manier vertelt.

Te bezoeken op:

30 november van 15:00 tot 17:00 (Opening)
1 december van 15:00 tot 17:00
15 december van 15:00 tot 17:00
29 december van 15:00 tot 17:00
12 januari van 15:00 tot 17:00

De opening van de expositie is op zaterdag 30 november om 15:00 uur. Iedereen is van harte welkom bij deze opneming met sfeervolle elementen in relatie tot schilderijen en levenspad van Willy-Anne van Gool.

Tijdens de opening vertelt Cathelijne Filippo, dochter van deze creatieve duizendpoot, kort over de ontwikkeling van haar moeder en hoe deze tot de expositie hebben geleid. Cathelijne is onder meer psycholoog, spiritueel coach, schrijfster en heler.

De verkoop- en inspiratietentoonstelling is open voor en tijdens voorstellingen in Zael. Daarnaast kan de expo op afspraak bezichtigd worden. Willy-Anne van Gool zal persoonlijk aanwezig zijn aanwezig. Zij zal ook harp en piano spelen. Toegang is gratis.

Boeiende levensreis

Willy-Anne Van Gool heeft een boeiende levensreis gemaakt naar de kunstzinnige en spirituele omgeving waarin zij nu leeft met veel natuur om zich heen in Marterhaar in Koekange. Zij leeft volgens de principes van het sjamanisme dat er onder andere vanuit gaat dat er méér is tussen hemel en aarde dan wat mensen waarnemen en dat men leeft in respect voor al wat leeft.

Willy-Anne groeide op in een in haar herinnering beschermend Rooms-katholiek bakkersgezin aan het Spaarne in Haarlem, tegenover de roemruchte koepelgevangenis. Als enig meisje tussen zes broers. Kijk, daar gaat ze, op haar 15de – ze zit dan op de kleuterkweek – haar eigen weg en naar een jongen op wie zij smoorverliefd is. Zij gaat kantoorwerken bij Sikkens in Sassenheim, leest een boek over Florence Nightingale dat haar inspireert om de verpleging in te gaan, wordt verpleegkundige in het Leidse Academische ziekenhuis waar zij dertig jaar zal werken op neurochirurgie en ook als nachthoofd in een verpleeghuis. Haar leven is heel pittig, met echtscheiding, opvoeden van drie kinderen, bijbaantjes en eigen aquarellen verkopend. Uiteindelijk velt een burn-out haar na haar 55ste jaar.

Beeldend kunstenaar

Die burn-out gaf haar ook de kans haar kunstzinnige en spirituele leven verder uit te bouwen. Had zij daar een rolmodel bij? Als eerste komt de Frans-Amerikaanse “Spider Woman”, kunstenares en beeldhouwer Louise Bourgeois in haar gedachte. Maar ook de Abdes uit de 12e eeuw Hildegard von Bingen. Sinds het midden van de jaren negentig ontwikkelde zij zich steeds meer tot beeldend kunstenaar, ook via de Vrije Academie. Zij dreef met vier andere vrouwen een atelier in het westen van het land. Maar nu in Drenthe een eigen atelier met de naam “Wervelende Regenboog.”

Geraakt door sjamanisme

Tegelijkertijd voelt zij zich ook sterk aangetrokken tot het sjamanisme, de natuurvisie, voortspruitend uit het spirituele leven van Noord-Amerikaanse en Siberische Indianen die in de jaren negentig ook in Nederland meer bekendheid kreeg. Zij volgde hierin opleidingen, evenals in het Tai Chi Tao, een oude Chinese bewegingsleer.

Willy-Anne ging rond de eeuwwisseling naar een Onkruidbeurs. Daar zag zij een Tipi staan, een tentwoning van de Native Amerikanen. Die trok haar aandacht. “Ik werd erin gezogen”. Zo begon haar transcendente droomreis naar haar toekomst. Om te ontdekken hoe zij in elkaar zit en onder meer hoe haar liefdesstroom werkt en waar zij bang voor is. Zij ging in opleiding en deed drie Vision Quests , vier dagen en nachten in de bossen van de Ardennen, en in Zweden.

Zij vertelt: “sjamanisme gaf mij bewustwording, liefde voor natuur, kennis van mijn grenzen, zien wat met mensen gebeurt. Het was erg leerzaam. De opleiding duurde drie jaar. Ik gaf zelf ook cursussen, in krachtschilden, ratels, praatstokken en rainsticks maken, ingebed in verhalen. In sjamanisme leef je met rituelen en symbolen, wat een mooie leefwijze is.”

“Ik mag de Chanupa Wakan roken, de Heilige Pijp om met de Schepper te kunnen communiceren en bidden en onze behoeften en vragen kenbaar te maken. Schenken van tabak aan de aarde is een normale manier van iets terugdoen voor alles wat we krijgen. Ik werk ook graag met kaarten om meer inzicht te verwerven, ik vier de zonnewenden met gelijkgestemden en loop soms het labyrinth, een wandeldoolhof met één route naar het middelpunt als spiegel voor je levenswandel. Er is een labyrint aan het Struunpad in het Koekangerveld. Je loopt met een intentie, een vraag, een voornemen. Ik vind het beter om vragen bij jezelf te houden. De stilte van het lopen in een labyrinth is zo inspirerend.

Een andere manier om bezig te zijn met heling is om in een zweethut te gaan. In Drenthe worden regelmatig zweethutten gegeven. Volgens Native Amerikaans gebruik worden zweethutten gemaakt van wilgentenen, afgedekt met dekens en tentzeilen. In de zweethut kom je tot heling door het gebruik van kruiden en saliewater dat gaat stomen door de hete stenen. Een intense beleving.

Ik ben een berk

Het is uiteindelijk geen wonder dat Willy-Anne zich als schilder verdiept heeft in de berkenboom. “Ieder mens is verbonden met een boom of plant in de natuur”, zegt zij “en ik ben een berk”. In de nauwe band met de natuur speelt de berk in het sjamanisme ook een belangrijke rol. In oude legendes zoals die van de zieke sjamaan die van een berkentak een trommel maakt. Sindsdien is de trommel dominant in het sjamanisme, vooral wanneer die uit de berk gesneden is.

De berk in volwassen groei en bloei is mysterieus, licht, dansend, taai, sierlijk, bekoorlijk, winterhard, met een zilverwitte schors. De berk is heilig, wijs, op de wereld gericht. Zij is een sterke vrouw, haar melk kun je drinken en maakt je gezond. De berk is Godin van dichtkunst, waarzeggen, geneeskunst en smeedwerk. Zij is de Lady van het Woud genoemd, de Witte Vrouw met de groene sluier, zo staat in allerlei bronnen. Al deze en nog meer aspecten verwerkt Willy-anne in haar schilderijen. Zij speelt ook sinds haar 65ste harp en leert daar nog in.

Vereenvoudiging van de veelheid

Steenbok Willy-Anne van Gool zoekt aspecten van haar innerlijke zelf tijdens schilderen, die vindt zij in andere culturen en religies. Zij vindt zelf dat zij erg gericht is op schoonheid en ertoe neigt het donkere te vergeten, noemt zich bang voor verval, dood, het slechte. Sjamanisme heeft haar erg geholpen en geraakt. Stemmingen stimuleren haar, zegt zij, heftige emoties brengen de beste werken voort. Ideeën voor schilderen komen uit veel bronnen: boeken, sagen, filmmuziek, mensen, dieren. Zij houdt van veren: zacht en sterk, licht, zweven, drijven, vliegen, verwarmen dat was haar vorige thema. Zij werkt aan de vereenvoudiging van de veelheid..
https://www.zael.nl/products/30-11-2019-ik-ben-berk-schilderexpositie-willy-anne-van-gool